Kinderen en emoties. Het kan een lastig onderwerp zijn of juist helemaal niet.
Hoe ga jij als volwassenen om met emoties, hoe uit jij deze? Dit is het eerste voorbeeld wat een kind heeft en zal indruk maken. Ben jij iemand die open is over je emoties? Dan kan het zijn dat jouw kind dit ook zal zijn. Ben jij als ouder hier gesloten over is de kans dat jouw kind emoties binnen houdt groter. Dit is echter niet alleen maar waarom een kind op een bepaalde manier zijn emoties uit, toch kan het zeker een rol spelen, want een kind ziet de ouder als een rolmodel of een voorbeeld.
Echter zijn er ook andere factoren die meespelen. Karakter van het kind is hierin ook belangrijk en hoeveel ruimte krijgt het kind in de omgeving om emoties te benoemen en te uiten. Met de omgeving bedoelen ik zowel de thuissituatie als alle andere momenten dat het kind in contact is met andere mensen, denk aan school, sportvereniging, vriendjes op school enz. Je kunt je voorstellen dat wanneer een kind ruimte krijgt om hierover te praten en deze gevoelens (blij, boos, verdrietig enz.) het kind dit ook zal doen. Wanneer een kind echter deze ruimte niet krijgt of niet ervaart dat hier ruimte voor is, zal het kind de emotie eerder bij zich houden, wat uiteindelijk kan resulteren in dat het op een later moment escaleert en alle emotie er in één keer uitkomt. Dit zie je in de praktijk vooral gebeuren bij emoties als boos en verdrietig.
Vaak krijg ik dan te horen: ‘Jij als pedagoog weet dat allemaal wel, dat komt wel goed met de jouw eigen kind(eren)’. Toch is dit niet helemaal waar, want ook ik heb dit moeten leren als moeder. Vooral omdat ik mij plotseling bewust werd van hoe ik mij uit, dat dit ook effect heeft op mijn kind(eren). Mijn tips hier over hoe hiermee om te gaan:
- Wees jezelf als ouder bewust van je emoties en vind hierin voor jezelf een manier om deze te uiten. Dit kan zijn door het op te schrijven, een stuk te gaan wandelen om je gedachten te verzetten, met een persoon te praten die je dierbaar is of door bijvoorbeeld meditatie.
- Als ouder voel jij feilloos aan wat jouw kind nodig heeft en wanneer er iets aan de hand is. Speel hierop in door vragen te stellen aan het kind (indien het kind op een leeftijd is dat dit kan). Probeer te achterhalen wat er aan de hand is, zonder dat je het kind het gevoel geeft dat het een kruisverhoor is. ? Probeer altijd aan te blijven geven dat jij hem wilt helpen en dit alleen maar kan wanneer jij weet wat er aan de hand is en weet hoe hij zich voelt.
- Bij jonge kinderen kan het helpen om te werken met pictogrammen. Zodra kinderen de verschillende emoties weten als blij, boos, verdrietig (dit is meestal wel de basis aan emoties) kun jij het kind door pictogrammen laten aangeven hoe zij zich voelen. Verwacht hier geen diepe gesprekken over, maar het is wel goed om te weten hoe het kind zich voelt, zodat jij hier indien nodig op kunt inspelen.
- Bij jonge kinderen kan het ook helpen om boekjes voor te lezen waarin emoties duidelijk benoemd worden. Hier thuis zijn bijvoorbeeld de boekjes van Draakje Vurig populair. Deze kun je lenen bij de bibliotheek of zijn te koop bij de boekhandel of online via bijvoorbeeld Bol.com. In deze boekjes worden emoties beschreven en worden de kinderen meegenomen in de verhalen van Draakje Vurig.
Hoe ga jij hier thuis mee om?
Liefs,
Priscilla